Wolontariat w Ameryce Południowej

Tutaj sprawdzone przez nas możliwości wolontariatu w Ameryce Południowej. Prawdziwego wolontariatu, gdzie za pracę dostaje się lokum i jedzenie. W niektórych mieliśmy okazję pracować, niektóre są nam znane stąd, że chciano nas tam zatrzymać jako wolontariuszy. Wszystkie polecamy i służymy informacją via mail 🙂

Hogar Valle Feliz – Dolina Szczęścia, miejsce absolutnie magiczne w zupełnie codziennej codzienności średniej wielkości ekwadorskiego miasta. Enklawa miłości, radości i uśmiechu, kolorów równika i dźwięków natury wśród szarości (choć nie tylko) i zgiełku Santo Domingo de los Colorados. Miejsce, gdzie mieszkają dzieci jakże podobne, a jednocześnie często  jakże inne od tych, które znamy z Polski. 5 domów, w każdym kilka dziewczynek/dziewcząt od 6 do 18 lat. Każda z historią, która nigdy nie powinna zostać  napisana, a jednocześnie z uśmiechem na buzi, który powinien być sfotografowany, namalowany i powielony w tysiącu egzemplarzy „ku pokrzepieniu serc” 😉 Co tu dużo mówić… Zakochaliśmy się w tych dzieciach… Całkowicie… Bezgranicznie… Chyba na zawsze 🙂  http://benemis-ekwador.com/

Colegio Pierre Laplace – szkoła kierowana przez niezwykłą kobietę, Elenę Prado. Kształci dzieci najbiedniejszych mieszkańców Pucusany, malutkiej wioseczki nad Pacyfikiem, 80 kilometrów na południe od Limy. Pani Elena przyjmuje do siebie wolontariuszy chętnych nauczyć angielskiego bądź francuskiego. Myślimy jednak, że wszystkie osoby parające się na przykład artrecyklingiem, bądź potrafiące nauczyć czegoś, co można potem sprzedać i zamienić na chleb oraz ryż, będą mile widziane. Niezwykle mądra kierowniczka, piękne miejsce nad samym brzegiem oceanu, cudowne dzieciaki w szkole… Czegóż chcieć więcej? Nic, tylko jechać! 🙂 www.pierrelaplace.com

Park Narodowy Paracas – pustynia nad Pacyfikiem, niedaleko słynnych geoglifów z Nazca. Pustynia… nie brzmi to może zbyt zachęcająco, ale to tylko pozory. Miejsce niezwykle bogate przyrodniczo, z mnóstwem ptaków i morskich stworów takich jak lwy morskie, czy pingwiny. Wolontariat trwa 3 miesiące i polega na pomocy strażnikom parku w ich codziennych pracach. 3 miesiące to może dużo, ale za to park, jego florę i faunę zna się potem idealnie. Nie potrzeba również biegłej znajomości hiszpańskiego, a zdarzają się wolontariusze, którzy zupełnie nie mówią tym językiem. Oczywiście do czasu… Szybko zostaną nauczeni przez innych wolontariuszy i przemiłych pracowników 🙂 http://www.sernanp.gob.pe

Torres del Paine – Jeśli ktoś ma więcej czasu, może zostać tutaj wolontariuszem. Na stronie http://www.amatorresdelpaine.org/  są wszystkie informacje, które w tym pomogą. Na pewno jest to świetne doświadczenie, jeśli chodzi o poznanie parku. My również przez dłuższy czas zastanawialiśmy się nad pracą tutaj, jednakże przyjechaliśmy nieco zbyt późno. Do tego nie byliśmy pewni czy chcemy pracować w roli osób, które muszą nadzorować turystów wedle bardzo restrykcyjnych metod. Prawdopodobnie jednak można być wolontariuszem, który wykonuje jakieś inne prace i nie musi ścierać się z rozdrażnionymi ludźmi. Wszystkim chętnym życzymy powodzenia i będziemy wdzięczni za relację 🙂